Clauses

İsveççede kelime sıralaması İngilizceye benzer, ancak İsveççede fiil her zaman ikinci sırada yer alır:

Jag går hem nu. - I am going home now.
Nu går jag hem. - Now I am going home.

Ana Cümleler

Those above are examples of the main clauses. The word order in the main clause is subject verb object preposition. However, any of these parts can be placed at the front of the sentence and in that case the subject must come after the verb:

Jag köpte ett äpple i affären. - I bought an apple in the store.
Ett äpple, köpte jag i affären. - An apple, I bought in the store.
I affären köpte jag ett äpple. - In the store, I bought an apple.

Cümlede bir zarf varsa, fiilden sonra gelir, ancak o da öne yerleştirilebilir:

Jag köper alltid äpplen i affären. - I always buy apples in the store.
Alltid köper jag äpplen i affären. - I always buy apples in the store.

Buradaki zarf alltid - her zaman. Cümleler esasen aynı anlama, ancak farklı vurgulara sahiptir.

Alt Cümleler

Subordinate clauses start with a subordinating conjunction, for instance att (that), om (if), när (when). The subject follows immediately after, followed by the verb. If there is an adverb in the sentence, it goes before the verb.

Dükkandan elma almadığımı biliyorum.
Ders bittiğinde gelecek. - Ders bittiğinde gelecek.

Ana cümle		Alt Cümle
Jag	vet	att	jag	inte	köpte	ett äpple	i affären.
Hon	kommer	när	lektionen	-	är slut.	-	-
subject	verb	subordinating conjuction	subject	adverb	verb	object	preposition

Diğer bazı yan bağlaçlar:

eftersom - çünkü
då - as/since
in order that - sırayla
tills - kadar
therefore - çünkü
fast/fastän - rağmen
medan - süre
så att - böylece
trots att - rağmen/in despite of

Sorular

En yaygın soru kelimeleri:

vem - who
vad - what
var - where
vart - where to
varifrån - from where
när - when
hur - how
varför - why
vilken - which (en-words)
vilket - which (ett-words)
vilka - which (plural)

Sorular bir soru kelimesi veya soru cümlesiyle başlar (örneğin hur länge - ne kadar uzun), bunu bir fiil ve ardından bir isim/özne takip eder:

Vad heter du? - Adınız nedir? (kelimenin tam anlamıyla: Size ne denir?)
Varifrån kommer du? - Nereden geliyorsunuz?
Ne kadar zamandır İsveç'tesiniz? - Ne kadar zamandır İsveç'tesiniz?

Evet/hayır soruları her zaman fiil ile başlar ve özne tarafından takip edilir:

Heter du Anna? - Adın Anna mı?
Kommer du från Sverige? - İsveç'ten misiniz?
Uzun zamandır mı İsveç'tesiniz?