Nouns

Rzeczowniki - Ουσιαστικά

Rzeczowniki greckie dzielą się na główne (κύρια, ‘kiria) i pospolite (κοινά, ‘kina).

Rzeczowniki główne są zawsze pisane wielką literą i nie mają liczby mnogiej. Rzeczowniki pospolite nie są pisane wielką literą i mają liczbę mnogą.

Poniższa tabela wyjaśnia, kiedy rzeczownik jest pospolity lub główny:

Pospolity	Przykład	Głowny	Przykład
rzeczy	τραπέζι (stół)
ludzie	μαμά (mama)	imiona ludzi	Μαρία (Maria)
zwierzęta	γάτα (kot)	imiona zwierząt	Χιονούλα (Królewna Śnieżka)
miejsca	παραλία (plaża)	nazwy miejsc	Αθήνα (Ateny)
pojęcia abstrakcyjne	αγάπη (miłość)	nazwy dni i miesięcy	Δευτέρα (poniedziałek)
czynności lub stany	ύπνος (spać)	nazwy świąt	Χριστούγεννα (Boże Narodzenie)

Rzeczowniki mają różne przyrostki w zależności od płci, przypadku i liczby.

Rzeczowniki greckie mają trzy rodzaje: męski (αρσενικά, arseni'ka), żeński (θηλυκά, thili'ka) i nijaki (ουδέτερα, u'δetera). Przypadki to: mianownik (ονομαστική, onomasti'ki), dopełniacz (γενική, γeni'ki), biernik (αιτιατική, etiati'ki) i wołacz (κλητική, kliti'ki). Liczba jest liczba pojedyncza (ενικός, eni’kos) lub liczba mnoga (πληθυντικός, plithinti’kos).

Rzeczowniki mogą mieć równe sylaby we wszystkich przypadkach i liczbach, zwane ισοσύλλαβα (ιso’silava), lub mieć różną liczbę sylab, zwykle większą, ale czasami mniejszą, gdy zmieniają formę. Nazywa się je ανισοσύλλαβα (aniso'silava), co oznacza „te z nierównymi sylabami”.

Rodzaje - Γένη

Rzeczowniki męskie mają jeden z następujących przyrostków: -ας, -άς, -ης, -ής, -ος, -ός, -ες, -ές, -ούς, -έας.

Rzeczowniki rodzaju żeńskiego mogą mieć jeden z następujących przyrostków: -α, -ά, -η, -ή, -ος, -ού.

Rzeczowniki rodzaju nijakiego mogą mieć jeden z następujących przyrostków: -ι, -ί, -ο, -ό, -ος, -μα, -μο, -ς, -ν.

Rodzaje w języku greckim są w większości arbitralne. Mówiąc o ludziach, ich rzeczywista płeć odpowiada rodzajowi rzeczownika (ale nawet wtedy rodzaj nijaki może być użyty jako zdrobnienie (υποκοριστικό, ipokoristi’ko), czyli forma czuła).

Przypadki — Πτώσεις

Współczesna greka ma cztery przypadki, w przeciwieństwie do starożytnej greki, która ma pięć (również δοτική, doti’ki). Przypadki pokazują funkcję rzeczownika w zdaniu.

Mianownik to przypadek używany dla rzeczownika, gdy jest on podmiotem czasownika. Tworzą go następujące przedimki, w zależności od płci i liczby.

	Rodzaj męski	Rodzaj żeński	Rodzaj nijaki
Liczba pojedyncza	Ο	Η	Το
Liczba mnoga	Οι	Οι	Τα

	Mianownik grecki	Tłumaczenie
Ο ταχυδρόμος έφερε ένα γράμμα.	Listonosz przyniósł list.
Η γυναίκα τρέχει στο γήπεδο.	Kobieta biegnie po polu.
Το αγόρι παίζει με τη μπάλα.	Chłopiec bawi się piłką.

Dopełniacz służy do wskazania posiadania. Rzeczownik może być umieszczony po innym rzeczowniku lub może być połączony z czasownikiem.

Dopełniacz grecki	Tłumaczenie
Το γραφείο του διευθυντή.	Biuro dyrektora.
Ο καφές της Χριστίνας.	Kawa Christiny.
Η κιθάρα του ωδείου.	Gitara konserwatorium.

Biernik to przypadek używany do dopełnienia czasownika. Jest również używany do pokazania, kiedy lub jak często coś się robi i po przyimkach.

Biernik grecki	Tłumaczenie
Η κυρία πέρασε τον δρόμο.	Kobieta przeszła przez drogę.
Ο επισκέπτης έκλεισε την πόρτα.	Gość zamknął drzwi.
O μάγειρας φτιάχνει το φαγητό.	Kucharz przygotowuje jedzenie.

Wołacz służy do zawołania kogoś lub zwrócenia na siebie uwagi.

Wołacz grecki	Tłumaczenie
Καλημέρα Γιώργο!	Dzień dobry George!
Χρόνια πολλά Τατιάνα!	Wszystkiego najlepszego Tatiano!
Σκυλάκι, κάτσε!	Doggie, siad!