Verb Tenses

Υπάρχουν διάφοροι χρόνοι στα Ιταλικά. Τα ρήματα κλίνονται και παίρνουν διάφορες μορφές ανάλογα με τον αριθμό και το πρόσωπο. Κάθε χρόνος έχει διαφορετικά πρότυπα ομαλής και ανώμαλης συζυγίας. Ακριβώς όπως και στα Αγγλικά οι χρόνοι μπορούν να αναφέρονται στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.

Ενεστώτας

1. Presente

Ο ενεστώτας (presente) χρησιμοποιείται για γεγονότα που συμβαίνουν τώρα.

Υπάρχουν τρία βασικά μοτίβα ομαλής συζυγίας στα Ιταλικά. Διακρίνουμε τα ρήματα που τελειώνουν σε -are, -ere και -ire.

Ρήματα που τελειώνουν σε -ARE

Ας χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα το ρήμα cantare (τραγουδάω). Για να λάβεις μια μορφή έτοιμη για κλίση, πρέπει να αφήσεις την κατάληξη -are. Στη συνέχεια, πρέπει να προσθέσεις νέες καταλήξεις στο υπόλοιπο θέμα (cant). Οι καταλήξεις είναι διαφορετικές για κάθε πρόσωπο, όπως στο παρακάτω παράδειγμα:

Ενικός	Πληθυντικός
Io canto - εγώ τραγουδώ	Noi cantiamo - εμείς τραγουδάμε
Tu canti - εσύ τραγουδάς	Voi cantate - εσείς τραγουδάτε
Lui, lei canta - Αυτός, αυτή τραγουδάει	Loro cantano - αυτοί τραγουδάνε

Το παραπάνω μοτίβο κλίσης ισχύει για τα ομαλά ρήματα. Η κλίση των ανώμαλων ρημάτων είναι απρόβλεπτη και πρέπει να απομνημονεύεται. Εδώ είναι τα πιο σημαντικά ανώμαλα ρήματα που τελειώνουν σε -are:

ANDARE - πηγαίνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io vado	Noi andiamo
Tu vai	Voi andate
Lui, lei va	Loro vanno

FARE - κάνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io faccio	Noi facciamo
Tu fai	Voi fate
Lui, lei fa	Loro fanno

STARE - μένω (αλλά και είμαι)

Ενικός	Πληθυντικός
Io sto	Noi stiamo
Tu stai	Voi state
Lui, lei sta	Loro stanno

Ρήματα που τελειώνουν σε -ΕRE

Για να κλίνεις τα ρήματα που τελειώνουν σε -ere, πρέπει να ακολουθήσεις την ίδια διαδικασία με τα ρήματα -are. Οι καταλήξεις δίνονται σε αυτό το παράδειγμα κλίσης του ρήματος credere:

Ενικός	Πληθυντικός
Io credo - Εγώ πιστεύω	Noi crediamo - Εμείς πιστεύουμε
Tu credi - Εσύ πιστεύεις	Voi credete - Εσείς πιστεύετε
Lui, lei crede - Αυτός, αυτή πιστεύει	Loro credono - Αυτοί πιστεύουν

Τα πιο σημαντικά ανώμαλα ρήματα που τελειώνουν σε -ere είναι:

BERE - πίνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io bevo	Noi beviamo
Tu bevi	Voi bevete
Lui, lei beve	Loro bevono

TENERE - κρατώ

Ενικός	Πληθυντικός
Io tengo	Noi teniamo
Tu tieni	Voi tenete
Lui, lei tiene	Loro tengono

SCEGLIERE - διαλέγω

Ενικός	Πληθυντικός
Io scelgo	Noi scegliamo
Tu scegli	Voi scegliete
Lui, lei sceglie	Loro scelgono

Ρήματα που τελειώνουν σε -ΙRE

Τα ομαλά ρήματα της ομάδας που τελειώνουν σε -ire ακολουθούν αυτό το μοτίβο κλίσης:

Ενικός	Πληθυντικός
Io sento - I feel	Noi sentiamo - We feel
Tu senti - You feel	Voi sentite - You feel
Lui, lei sente - He, she feels	Loro sentono - They feel

Εδώ είναι ο κατάλογος με τα πιο χρήσιμα ανώμαλα ρήματα που λήγουν σε -ire:

VENIRE - έρχομαι

Ενικός	Πληθυντικός
Io vengo	Noi veniamo
Tu vieni	Voi venite
Lui, lei viene	Loro vengono

DIRE - λέω

Ενικός	Πληθυντικός
Io dico	Noi diciamo
Tu dici	Voi dite
Lui, lei dice	Loro dicono

USCIRE - βγαίνω, αποχωρώ

Ενικός	Πληθυντικός
Io esco	Noi usciamo
Tu esci	Voi uscite
Lui, lei esce	Loro escono

2. Stare + gerundio

Το γερούνδιο στα Ιταλικά (gerundio) έχει πολλές διαφορετικές χρήσεις, ανάμεσά τους και η κατασκευή του ρήματος "stare" με παρόμοια σημασία με τον Εξακολουθητικό Ενεστώτα στα Αγγλικά (π.χ. I am eating). Το γερούνδιο σχηματίζεται με τον ακόλουθο τρόπο:

• για τα ρήματα σε -are με την προσθήκη -ando (parlando, comprando)
• για τα ρήματα σε -ere με την προσθήκη -endo (scrivendo, leggendo)
• για τα ρήματα σε -ire επίσης με την προσθήκη -endo (partendo, uscendo)

Σημαντικά ανώμαλα γερούνδια περιλαμβάνουν:

bere (πίνω) - bevendo
dare (δίνω) - dando
dire (λέω) - dicendo
fare (κάνω, φτιάχνω) - facendo

Για να χρησιμοποιήσεις την κατασκευή με το "stare", χρειάζεται ένας κλιτός τύπος αυτού του ρήματος με το γερούνδιο ενός άλλου ρήματος.

Sto mangiando - Εγώ τρώω
Stiamo uscendo - Εμείς πηγαίνουμε έξω

Αυτή η κατασκευή χρησιμοποιείται για να τονίσει ότι κάτι συμβαίνει αυτή τη στιγμή.

Αόριστος

Υπάρχουν διάφοροι παρελθοντικοί χρόνοι στα ιταλικά. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι είναι οι εξής: passato prossimo, imperfetto και trapassato prossimo.

1. Passato prossimo

Αυτός ο χρόνος εκφράζει ένα μοναδικό γεγονός που συνέβη στο παρελθόν ή που έχει κάποια επίδραση στο παρόν. Ο σχηματισμός του χρόνου είναι είτε με:

• το κλιτό ρήμα "avere" + participio passato - το "avere" χρησιμοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις

ή

• το κλιτό ρήμα "essere" + participio passato - το "essere" χρησιμοποιείται με ρήματα κίνησης, που εκφράζουν μια αλλαγή κατάστασης και με αυτοπαθή ρήματα

Το Participio passato είναι ένας τύπος ρήματος που σχηματίζεται με τον ακόλουθο τρόπο:

• για τα ρήματα σε -are με την προσθήκη -ato (parlato, comprato)
• για τα ρήματα σε -ere με την προσθήκη -uto (avuto, voluto)
• για τα ρήματα σε -ire με την προσθήκη -ito(partito, uscito)

Αυτοί είναι μερικοί σημαντικοί ανώμαλοι τύποι του participio passato:

aprire (ανοίγω) - aperto
bere (πίνω) - bevuto
chiedere (ρωτάω) - chiesto
dare (δίνω) - dato
dovere (πρέπει να) - dovuto
essere (είμαι) - stato
fare (κάνω, φτιάχνω) - fatto
leggere (διαβάζω) - letto
morire (πεθαίνω) - morto
nascere (γεννιέμαι) - nato
prendere (παίρνω) - preso
scrivere (γράφω) - scritto
venire (έρχομαι) - venuto
vivere (ζω) - vissuto

! Σημαντική σημείωση !

Όταν το participio passato χρησιμοποιείται με το essere πρέπει να συμφωνεί με το γένος και τον αριθμό του υποκειμένου, όπως στα παρακάτω παραδείγματα:

Sono uscita di casa alle 9. -> Εγώ έφυγα από το σπίτι στις 9. (ενικός, θηλυκό)
Sei uscito di casa alle 9. -> Εσύ έφυγες από το σπίτι στις 9. (ενικός, αρσενικό)
Siamo usciti di casa alle 9. -> Εμείς φύγαμε από το σπίτι στις 9. (πληθυντικός, αρσενικό)
Sono uscite di casa alle 9. -> Έφυγαν από το σπίτι στις 9. (πληθυντικός, θηλυκό)

Οι κανόνες σχετικά με την επιλογή μεταξύ essere και avere ισχύουν για όλους τους χρόνους που αποτελούνται από δύο μέρη

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα χρήσης του passato prossimo στην πράξη:

L’anno scorso sono andata a Parigi. (Εγώ πέρσι πήγα στο Παρίσι.)
Io e mio marito ci siamo sposati 10 anni fa. (Ο σύζυγός μου και εγώ παντρευτήκαμε πριν από δέκα χρόνια)
Hai fatto una bella cosa! (Εσύ έκανες κάτι όμορφο!)

2. Imperfetto

Αυτός ο ιταλικός χρόνος χρησιμοποιείται για να μιλήσουμε για παρελθοντικές συνήθειες, επαναλαμβανόμενες ενέργειες και συνθήκες. Ο σχηματισμός των ομαλών ρημάτων στον imperfetto έχει ως εξής:

ρήματα σε -ARE όπως το preparare (προετοιμάζω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io preparavo	Noi preparavamo
Tu preparavi	Voi preparavate
Lui, lei preparava	Loro preparavano

-ERE verbs such as prendere (παίρνω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io prendevo	Noi prendevamo
Tu prendevi	Voi prendevate
Lui, lei prendeva	Loro prendevano

ρήματα σε -IRE όπως το capire (καταλαβαίνω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io capivo	Noi capivamo
Tu capivi	Voi capivate
Lui, lei capiva	Loro capivano

Ορισμένα ευρέως χρησιμοποιούμενα ρήματα έχουν ανώμαλη κλίση στον imperfetto.

ESSERE - είμαι

Ενικός	Πληθυντικός
Io ero	Noi eravamo
Tu eri	Voi eravate
Lui, lei era	Loro erano

FARE - κάνω, φτιάχνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io facevo	Noi facevamo
Tu facevi	Voi facevate
Lui, lei faceva	Loro facevano

BERE - πίνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io bevevo	Noi bevevamo
Tu bevevi	Voi bevevate
Lui, lei beveva	Loro bevevano

DIRE - λέω

Ενικός	Πληθυντικός
Io dicevo	Noi dicevamo
Tu dicevi	Voi dicevate
Lui, lei diceva	Loro dicevano

DIRE - λέω

Ενικός	Πληθυντικός
Io davo	Noi davamo
Tu davi	Voi davate
Lui, lei dava	Loro davano

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα χρήσης του imperfetto:

Volevamo andare in America. - Εμείς θέλαμε να πάμε στην Αμερική.
Mio padre mi diceva sempre “Studia duro, figlia mia!”. - Ο πατέρας μου πάντα μου έλεγε: "Διάβασε σκληρά, κόρη μου!"
Andavo al bar quando ho sentito qualcosa di strano. - Ενώ εγώ πήγαινα στο μπαρ, άκουσα κάτι περίεργο.

3. Trapassato prossimo

Ο Trapassato prossimo μοιάζει πολύ με τον Past Perfect (Υπερσυντέλικος) στα Αγγλικά. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιείται για να δηλώσει ένα γεγονός στο παρελθόν που συνέβη πριν από ένα διαφορετικό γεγονός. Ο Trapassato prossimo απαιτεί τη χρήση:

Μια μορφή του "essere" ή "avere" σε imperfetto + participio passato όπως στα ακόλουθα παραδείγματα:

Το Mangiare (τρώω) απαιτεί τη χρήση του "avere":

Ενικός	Πληθυντικός
Io avevo mangiato	Noi avevamo mangiato
Tu avevi mangiato	Voi avevate mangiato
Lui, lei aveva mangiato	Loro avevano mangiato

Το Uscire (φεύγω, βγαίνω) απαιτεί τη χρήση του "essere":

Ενικός	Πληθυντικός
Io ero uscito/uscita	Noi eravamo usciti/uscite
Tu eri uscito/uscita	Voi eravate usciti/uscite
Lui, lei era uscito/uscita	Loro eravano usciti/uscite

Μερικά παραδείγματα χρήσης του trapassato prossimo:

Quando mi ha detto che voleva comprare questo libro, l'avevo già venduto. - Όταν αυτός μου είπε ότι ήθελε να αγοράσει αυτό το βιβλίο, εγώ το είχα ήδη πουλήσει.
Non potevo fare niente, Marco era partito. - Εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, ο Μάρκο είχε φύγει.
Gli faceva male lo stomaco perché aveva mangiato tre panini. - Το στομάχι του πονούσε επειδή είχε φάει τρία σάντουιτς.

Μέλλοντας

Τα Ιταλικά έχουν δύο κύριους χρόνους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μιλήσουμε για το μέλλον και συγκεκριμένα τους futuro semplice και futuro anteriore.

1. Futuro semplice

Αυτός ο μελλοντικός ιταλικός χρόνος είναι ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος και αναφέρεται σε μελλοντικά γεγονότα. Όπως κάθε άλλος χρόνος, ακολουθεί τρία βασικά πρότυπα κλίσης:

ρήματα σε -ARE όπως το studiare (μελετάω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io studierò	Noi studieremo
Tu studierai	Voi studierete
Lui, lei studierà	Loro studieranno

ρήματα σε -ERE όπως το credere (πιστεύω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io crederò	Noi crederemo
Tu crederai	Voi crederete
Lui, lei crederà	Loro crederanno

ρήματα σε -IRE όπως το mentire (ψεύδομαι)

Ενικός	Πληθυντικός
Io mentirò	Noi mentiremo
Tu mentirai	Voi mentirete
Lui, lei mentirà	Loro mentiranno

Δυστυχώς, ορισμένα σημαντικά ρήματα έχουν ανώμαλους τύπους στο futuro semplice:

ANDARE - πηγαίνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io andrò	Noi andremo
Tu andrai	Voi andrete
Lui, lei andrà	Loro andranno

ESSERE - είμαι

Ενικός	Πληθυντικός
Io sarò	Noi saremo
Tu sarai	Voi sarete
Lui, lei sarà	Loro saranno

AVERE - έχω

Ενικός	Πληθυντικός
Io avrò	Noi avremo
Tu avrai	Voi avrete
Lui, lei avrà	Loro avranno

SAPERE - ξέρω

Ενικός	Πληθυντικός
Io saprò	Noi sapremo
Tu saprai	Voi saprete
Lui, lei saprà	Loro sapranno

VEDERE - βλέπω

Ενικός	Πληθυντικός
Io vedrò	Noi vedremo
Tu vedrai	Voi vedrete
Lui, lei vedrà	Loro vedranno

Ακολουθούν μερικές προτάσεις που δείχνουν πώς χρησιμοποιείται ο χρόνος στην πράξη:

L’anno prossimo andrò in vacanze al mare. - Του χρόνου εγώ θα πάω διακοπές στη θάλασσα.
Luigi dovrà cercare un lavoro, dopo l’Università. - Ο Λουίτζι θα πρέπει να ψάξει για δουλειά μετά (αφού αποφοιτήσει από) το Πανεπιστήμιο.
Angela avrà dieci anni in septembre. - Η Άντζελα θα γίνει δέκα ετών τον Σεπτέμβριο.

2. Futuro anteriore

Το Futuro anteriore (συντελεσμένος μέλλοντας) χρησιμοποιείται για να δηλώσει ένα μελλοντικό γεγονός που συμβαίνει πριν από ένα άλλο μελλοντικό γεγονός. Ο χρόνος σχηματίζεται με τον ακόλουθο τρόπο:

Μια μορφή του "essere" ή "avere" σε futuro semplice + participio passato όπως στα παραδείγματα:

Το Comprare (αγοράζω) απαιτεί τη χρήση του "avere":

Ενικός	Πληθυντικός
Io avrò comprato	"Noi avremo comprato
Tu avrai comprato	"Voi avrete comprato
Lui, lei cavrà comprato	"Loro avranno comprato

Το Diventare (γίνομαι) απαιτεί τη χρήση του "essere":

Ενικός	Πληθυντικός
Io sarò diventato/diventata	Noi saremo diventati/diventate
Tu sarai diventato/diventata	Voi sarete diventati/diventate
Lui, lei sarà diventato/diventata	Loro saranno diventati/diventate

Ο χρόνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πράξη ως εξής:

Quando avrò finito di studiare, ti chiamerò. - Όταν εγώ θα έχω τελειώσει τη μελέτη, θα σου τηλεφωνήσω.
Dopo che avremo passato qualche settimana in campania, torneremo in città. - Αφού περάσουμε μερικές εβδομάδες στην ύπαιθρο, εμείς θα επιστρέψουμε στην πόλη.
Appena sarà scesa dal treno, prenderà un taxi. - Μόλις κατέβει αυτή από το τρένο, θα πάρει ταξί.

---

Υποθετικός λόγος

Το Condizionale presente είναι ένας ιταλικός χρόνος που χρησιμοποιείται με παρόμοιο τρόπο όπως οι αγγλικές δομές με το "would", όπως "I would go but I can't" (Ci andrei ma non posso). Ο ιταλικός υποθετικός λόγος ενεστώτα ακολουθεί τα ακόλουθα ομαλά μοτίβα κλίσης:

ρήματα σε -ARE όπως το parlare (μιλάω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io parlerei	Noi parleremmo
Tu parleresti	Voi parlereste
Lui, lei parlerebbe	Loro parlerebbero

ρήματα σε -ERE όπως το credere (πιστεύω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io crederei	Noi crederemmo
Tu crederesti	Voi credereste
Lui, lei crederebbe	Loro crederebbero

ρήματα σε -IRE όπως το sentire (νιώθω)

Ενικός	Πληθυντικός
Io sentirei	Noi sentiremmo
Tu sentiresti	Voi sentireste
Lui, lei sentirebbe	Loro sentirebbero

Ακολουθούν ορισμένα σημαντικά ανώμαλα ρήματα στον condizionale presente:

ANDARE - πηγαίνω

Ενικός	Πληθυντικός
Io andrei	Noi andremmo
Tu andresti	Voi andreste
Lui, lei andrebbe	Loro andrebbero

VENIRE - έρχομαι

Ενικός	Πληθυντικός
Io verrei	Noi verremmo
Tu verresti	Voi verreste
Lui, lei verrebbe	Loro verrebbero

SEDERE - κάθομαι

Ενικός	Πληθυντικός
Io siederei	Noi siederemmo
Tu siederesti	Voi siedereste
Lui, lei siederebbe	Loro siederrebbero

---

Οι παρακάτω προτάσεις δείχνουν την υποδειγματική χρήση του χρόνου:

Vorrei comprare un panino con petto di pollo. - Θα ήθελα να αγοράσω ένα σάντουιτς με στήθος κοτόπουλου.
Questa pillola ti aiuterebbe a ricordare. - Αυτό το χάπι θα σε βοηθήσει να θυμηθείς.
Canterei con te ma ho vergogna. - Θα τραγουδούσα μαζί σου αλλά είμαι ντροπαλή.

---

Οι παρακάτω προτάσεις δείχνουν την υποδειγματική χρήση του χρόνου:

Η αγγλική υποτακτική χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο συχνά. Στα Ιταλικά, ωστόσο, είναι ένας ευρέως χρησιμοποιούμενος τύπος. Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι congiuntivo: presente, passato, imperfetto, trapassato.

Αυτή η πηγή συζητά μόνο το congiuntivo presente. Χρησιμοποιείται για την έκφραση συναισθημάτων, αβεβαιότητας, αμφιβολίας και παρεμφερών καταστάσεων. Μερικές από τις πιο σημαντικές εκφράσεις που απαιτούν congiuntivo είναι οι εξής:

Credere che... - να πιστέψω ότι...
Avere l’impressione che... - να έχω την εντύπωση ότι...
Pensare che... - να σκέφτομαι ότι...
Sperare che... - να ελπίζω ότι...
Volere che... - να θέλω ότι…

Παρακάτω θα βρεις πίνακες που σου δείχνουν πώς να δημιουργήσεις τους τύπους ενός ρήματος σε congiuntivo presente για:

- τα ρήματα που λήγουν σε -ARE, όπως parlare:

Ενικός	Πληθυντικός
Io parli	Noi parliamo
Tu parli	Voi parliate
Lui, lei parli	Loro parlino

- τα ρήματα που λήγουν σε -ERE, όπως το credere:

Ενικός	Πληθυντικός
Io creda	Noi crediamo
Tu creda	Voi crediate
Lui, lei creda	Loro credano

- τα ρήματα που λήγουν σε -IRE, όπως dormire:

Ενικός	Πληθυντικός
Io dorma	Noi dormiamo
Tu dorma	Voi dormiate
Lui, lei dorma	Loro dormano

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα προτάσεων σε congiuntivo presente:

Spero che tu venga presto a Roma. - Εγώ ελπίζω να έρθεις σύντομα στη Ρώμη.
Credo che la mia ragazza non mi capisca. - Εγώ πιστεύω ότι η κοπέλα μου δεν με καταλαβαίνει.
È probabile che sia vero. - Είναι πιθανό να είναι αλήθεια.

Προστακτική - Imperativo

Για να δώσεις εντολές στα Ιταλικά είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσεις μια ειδική μέθοδο. Οι τύποι μπορεί αρχικά να προκαλέσουν λίγη σύγχυση. Ο ευκολότερος τρόπος για να μελετήσεις τους τύπους είναι να τους συγκρίνεις σε όλο το εύρος των τριών ομαλών συζυγιών. Σημείωση: Δεν υπάρχει τύπος για το πρώτο πρόσωπο ενικού αριθμού, καθώς δεν μπορεί κανείς να δώσει εντολή στον εαυτό του.

	Ενικός		Πληθυντικός
	Tu	Lui, lei	Noi	Voi	Loro
Ρήματα που τελειώνουν σε -ARE	Canta	Canti	Cantiamo	Cantate	Cantino
Ρήματα που τελειώνουν σε -ERE	Scrivi	Scriva	Scriviamo	Scrivete	Scrivano
Ρήματα που τελειώνουν σε -IRE	Parti	Parta	Partiamo	Partite	Partano

Τα παρακάτω παραδείγματα δείχνουν πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το imperativo:

Andiamo! - Πάμε!
Vada al diavolo! - Πήγαινε στο διάολο!
Giri a sinistra e poi… - Στρίψε αριστερά και μετά…

Αυτοπαθή ρήματα

Το αυτοπαθές ρήμα είναι ένα ρήμα που αναφέρεται σε μια ενέργεια που εκτελεί ένα άτομο στον εαυτό του. Ένα παράδειγμα αυτοπαθούς ρήματος είναι το innammorarsi (ερωτεύομαι). Έτσι θα κλίνονταν στον ενεστώτα χρόνο:

Ενικός	Πληθυντικός
Io mi innamoro	Noi ci innamoriamo
Tu ti innamori	Voi vi innamorate
Lui, lei si innamora	Loro si innamorano

Όπως δείχνει το παράδειγμα, η κλίση είναι η ίδια όπως θα ήταν για οποιοδήποτε άλλο ρήμα που τελειώνει σε -are. Η μόνη διαφορά είναι η παρουσία της αυτοπαθούς αντωνυμίας: mi, ti, si, ci, vi και si. Το ρήμα radersi (ξυρίζομαι) θα ακολουθούσε την κλίση για τα ρήματα -ere και το ρήμα sentirsi (αισθάνομαι) για τα ρήματα -ire. Αυτό ισχύει για όλους τους απλούς χρόνους. Για παράδειγμα, το ίδιο ρήμα innamorarsi στο imperfetto θα κλίνονταν ως εξής:

Ενικός	Πληθυντικός
Io mi innamoravo	Noi ci innamoravamo
Tu ti innamoravi	Voi vi innamoravate
Lui, lei si innamorava	Loro si innamoravano

Στην περίπτωση σύνθετων χρόνων όπως το passato prossimo τα αυτοπαθή ρήματα απαιτούν πάντα να κλίνονται με essere, οπότε ο τύπος του ρήματος πρέπει να είναι σε συμφωνία με το υποκείμενο και τον αριθμό, όπως παρουσιάζεται στο ακόλουθο παράδειγμα κλίσης του ρήματος divertirsi (διασκεδάζω):

Ενικός	Πληθυντικός
Io mi sono divertito/ita	Noi ci siamo divertiti/ite
Tu ti sei divertito/ita	Voi vi siete divertiti/ite
Lui, lei si è divertito/tita	Loro si sono divertiti/ite

Ακολουθεί μία σύντομη λίστα σημαντικών αυτοπαθών ρημάτων:

Chiamarsi - ονομάζομαι
Svegliarsi - ξυπνάω
Lavarsi - πλένομαι
Sposarsi - παντρεύομαι
Vestirsi - ντύνομαι
Sedersi - κάθομαι

Έτσι μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πράξη:

Mi chiamo Andrea. - Το όνομά μου είναι Αντρέα.
Luigi si sveglia alle 7. - Ο Λουίτζι ξυπνάει στις 7 η ώρα.
Si siedono al ristorante pronti per ordinare qualcosa. - Αυτοί κάθονται στο εστιατόριο έτοιμοι να παραγγείλουν κάτι.