Nouns
Γένη ουσιαστικών (kyn nafnorða)
Τα ισλανδικά ουσιαστικά έχουν ένα από τα τρία γραμματικά γένη. Δυστυχώς αυτή η λέξη φύλο στα Αγγλικά είναι λίγο συγκεχυμένη, σκεφτείτε την περισσότερο σαν είδος ή κατηγορία.
Οι τρεις κατηγορίες είναι γνωστές ως αρσενικά, θηλυκά και ουδέτερα.
Πτώσεις ουσιαστικών (föll nafnorða)
Η ισλανδική γλώσσα έχει τέσσερις πτώσεις: ονομαστική (nefnifall), αιτιατική (þolfall), γενική (þágufall) και δοτική (eignarfall). Η πτώση των ισλανδικών ουσιαστικών μπορεί να καθορίζεται από προθέσεις ή ρήματα.
Άρθρα ουσιαστικών (greinir nafnorða)
Η ισλανδική γλώσσα δεν χρησιμοποιεί αόριστο άρθρο (a/an στα Αγγλικά). Το οριστικό άρθρο επισυνάπτεται συνήθως στο τέλος μιας λέξης. Έχουμε επίσης ένα ξεχωριστό οριστικό άρθρο, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μπροστά από ένα επίθετο που περιγράφει το ουσιαστικό. Το ξεχωριστό οριστικό άρθρο χρησιμοποιείται σπάνια. Είναι πολύ πιο συνηθισμένο το επίθετο να ακολουθείται από ένα ουσιαστικό που έχει το συνημμένο οριστικό άρθρο.
Maður = ένας άντρας
Maðurinn = ο άντρας
Hinn vitri maður = ο σοφός άντρας
Αλλά είναι πιο συνηθισμένο να λέμε απλά: Vitri maðurinn = ο σοφός άντρας
Το αποκομμένο οριστικό άρθρο είναι πάντα hinn για τις αρσενικές λέξεις, hin για τις θηλυκές λέξεις και hið για τις ουδέτερες λέξεις στην ονομαστική. Στον πληθυντικό είναι hinir (α), hinar (θ) και hin (ο) στην ονομαστική. Το συνημμένο οριστικό άρθρο δεν είναι εντελώς ομαλό, αν και ορισμένες καταλήξεις είναι κοινές για κάθε γένος.
Ακολουθούν παραδείγματα ουσιαστικών στην ονομαστική πτώση: χωρίς άρθρο, με το συνημμένο οριστικό άρθρο και το αποκομμένο οριστικό άρθρο. Τα 3 πρώτα είναι αρσενικά, ακολουθούν 3 θηλυκά ουσιαστικά και τέλος 3 ουδέτερα ουσιαστικά.
| Garður, garðurinn, hinn góði garður (m) | Vetur, Veturinn, hinn góði vetur (m) | Hamar, hamarinn, hinn góði hamar (m) |
| Ένας κήπος, ο κήπος, ο καλός κήπος | Ένας χειμώνας, ο χειμώνας, ο καλός χειμώνας | Σφυρί, το σφυρί, το καλό σφυρί |
| Peysa, peysan, hin góða peysa (f) | Kanína, kanínan, hin góða kanína (f) | Tunna, tunnan, hin góða tunna (f) |
| Ένα πουλόβερ, το πουλόβερ, το καλό πουλόβερ | Ένα κουνέλι, το κουνέλι, το καλό κουνέλι | Ένα βαρέλι, το βαρέλι, το καλό βαρέλι |
| Hús, húsið, hið góða hús (n) | Te, Teið, hið góða te (n) | Ár, árið, hið góða ár (n) |
| Ένα σπίτι, το σπίτι, το καλό σπίτι | Τσάι, το τσάι, το καλό τσάι | Μια χρονιά, η χρονιά, η καλή χρονιά |
Και πάλι, δεν είναι συνηθισμένο να χρησιμοποιείται το αποκομμένο οριστικό άρθρο. Θα ήταν πιο φυσικό να πούμε απλά: Góði garðurinn, góði veturinn, góði hamarinn, góða peysan, góða kanínan, góða tunnan, góða húsið, góða teið, góða árið.
Θα αναφερθούμε στα άρθρα με περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο κλίνονται ανά πτώση.
Το γένος της λέξης επηρεάζει επίσης την κλίση των επιθέτων που την περιγράφουν. Θα αναφερθούμε και σε αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα.
Πληθυντικός (fleirtala nafnorða)
Τα ισλανδικά ουσιαστικά έχουν ενικό και πληθυντικό αριθμό. Ο τρόπος σχηματισμού του πληθυντικού αριθμού δεν είναι ομαλός, αν και θα παρατηρήσεις μοτίβα που εξαρτώνται από τη μορφή της λέξης.
| Einn maður (m) | Margir menn |
| Einn stóll (m) | Margir stólar |
| Einn hóll (m) | Margir hólar |
| Einn stóll (m | Margir stólar |
| Eitt tungumál (n) | Mörg tungumál |
| Eitt bál (n) | Mörg bál |
| Eitt blað (n) | Mörg blöð |
| Eitt hlað (n) | Mörg hlöð |
| Ein skál (f) | Margar skálar |
| Ein nál (f) | Margar nálar |
| Ein kona (f) | Margar konur |
| Ein rós (f) | Margar rósir |
| Ein dós (f) | Margar dósir |
Κατά γενικό κανόνα, το ισλανδικό γένος των ουσιαστικών είναι απρόβλεπτο.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι τρόποι που μπορείς μερικές φορές να χρησιμοποιήσεις για να μαντέψεις το φύλο του ουσιαστικού. Συνήθως ένα ουσιαστικό που τελειώνει με -i, -ur, -ir είναι αρσενικό, -a, -eit είναι θηλυκό και -n, -að, -at, -it είναι ουδέτερο. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμα αρκετές εξαιρέσεις από αυτόν.
Αν γνωρίζεις το γένος ενός ουσιαστικού και βλέπεις ένα άλλο ουσιαστικό με την ίδια κατάληξη και πρέπει να μαντέψεις το γένος αυτής της λέξης, είναι λογικό να μαντέψεις ότι έχουν το ίδιο γένος. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι εγγυημένο. Για παράδειγμα, είδαμε ήδη παραπάνω πώς το tungumál (ο) έχει την ίδια κατάληξη με το skál (θ).