Pronouns

Pronouns - Αντωνυμίες

Οι αντωνυμίες (antoni'mies) χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν ουσιαστικά ή φράσεις ουσιαστικών. Στα Ελληνικά, αλλάζουν μορφή ανάλογα με το πρόσωπο (γένος), την πτώση και τον αριθμό του ουσιαστικού που συνοδεύουν. Οι αντωνυμίες έχουν τις ακόλουθες κατηγορίες: προσωπικές (prosopi'kes), κτητικές (ktiti'kes), δεικτικές (δikti'kes), αναφορικές (anafori'kes), αόριστες (a'oristes), αυτοπαθείς (aftopa'this), ερωτηματικές (erotimati'kes) και οριστικές (oristi'kes). Η χρήση τους ποικίλλει ελαφρώς σε σχέση με τις αντίστοιχες στα αγγλικά.

Pronouns - Αντωνυμίες

Χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν πρόσωπα ή πράγματα σε μια πρόταση και έχουν τρία πρόσωπα: πρώτο, δεύτερο και τρίτο. Έχουν επίσης δύο τύπους: ο δυνατός (χρησιμοποιούνται για να τονίσουν) και ο αδύνατος (υπάρχουν σε δύο μορφές πτώσης, γενική και αιτιατική, και χρησιμοποιούνται ως αντικείμενο του ρήματος ή μαζί με επίθετα, επιρρήματα, ουσιαστικά και άλλες αντωνυμίες). Παραδείγματα της αδύνατης γενικής πτώσης στον ενικό είναι: μου σου του / της / του και στον πληθυντικό: μας σας τους. Παραδείγματα της αιτιατικής στον ενικό είναι: με σε τον / τη(ν) / το και στον πληθυντικό: μας σας τους / τις ή τες / τα.

Δυνατός	Αδύναμος Γενικής	Αδύναμος Αιτιατικής
Αυτός το έκανε, αυτή το έκανε, αυτό το έκανε.	Μου είπε, σου είπε, του, της, του είπε.	Με φώναξε, σεφώναξε, τον, την, το φώναξε.
He did it, she did it, it did it.	(someone) told me, told you, told him, her, it.	(someone) called me, called you, called him, her, it.

Στα Αγγλικά, και οι δύο αδύνατες μορφές θα ήταν οι ίδιες, αλλά στα Ελληνικά υπάρχει μια διάκριση που εξαρτάται από την αρχική πλήρη φράση. Σε αυτή την περίπτωση, η αρχική πρόταση στη γενική θα ήταν "Η δασκάλα είπε του Γιώργου τι να κάνει" (the teacher told George what to do) και στην αιτιατική "Η δασκάλα φώναξε την Άννα" (the teacher called Anna).
Να σημειωθεί επίσης ότι στα Ελληνικά δεν είναι υποχρεωτικό να προσδιορίζεται ποιος εκτέλεσε μια πράξη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το "κάποιος" μπαίνει σε παρένθεση.

Possessive - Κτητικές

Αυτές οι αντωνυμίες χρησιμοποιούνται για να δείξουν πού ανήκει κάποιος ή κάτι και να εκφράσουν την κυριότητα. Υπάρχουν και πάλι δύο τύποι και η μορφή αλλάζει ανάλογα με το πρόσωπο και τον αριθμό. Η δυνατή μορφή χρησιμοποιείται για έμφαση και περιλαμβάνει τη λέξη "δικός" ή την παραλλαγή της πριν από την κτητική. Οι δυνατοί τύποι μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μόνοι τους και θα αποδώσουν επαρκές νόημα, ενώ οι αδύνατοι τύποι πρέπει να συνοδεύονται από άλλες λέξεις για να παράγουν εκφωνήματα με νόημα. Οι αδύνατοι τύποι στη γενική τοποθετούνται μετά το ουσιαστικό, αλλά αν υπάρχει ένα επίθετο πριν από το ουσιαστικό, η αντωνυμία μπορεί να τοποθετηθεί μεταξύ τους.

Δυνατός	Αδύναμος Γενικής
Ενικός	Πληθυντικός	Ενικός	Πληθυντικός
δικός μου, δική μου, δικό μου.	δικοί μου, δικές μου, δικά μου.	μου, σου, του, της, του.	τους
Mine (masculine, feminine, neuter).	Mine (masculine, feminine, neuter).	Mine, yours, his, hers, its.	theirs

Στο παράδειγμα, μόνο το "μου" χρησιμοποιείται για τον ισχυρό τύπο, αλλά όλοι οι άλλοι αδύνατοι τύποι μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί με τον κατάλληλο τύπο του "δικός".

Παραδείγματα:

Το αυτοκίνητο είναι δικό μου (The car is mine).
Ποιό είναι το χρώμα του δικού σου αυτοκινήτου; (What’s the color of your car?).

Demonstrative - Δεικτικές

Χρησιμοποιούνται για να εστιάσουν την προσοχή σε κάποιον ή κάτι, με άλλα λόγια για να δείξουν, να παρουσιάσουν και να αναδείξουν. Η μορφή τους διαφέρει ανάλογα με το πρόσωπο και τον αριθμό. Τέτοιες αντωνυμίες είναι:

αυτός, αυτή, αυτό, αυτοί, αυτές αυτά (για να δείξουν εγγύτητα).	εκείνος, εκείνη, εκείνο, εκείνοι, εκείνες, εκείνα (για να δείξουν απόσταση).	τέτοιος, τέτοια, τέτοιο, τέτοιοι, τέτοιες, τέτοια.	τόσος, τόση, τόσο, τόσοι, τόσες, τόσα.
Him, her, it, them. (εδώ)	Him, her, it, them. (εκεί)	This kind.	This much.

Εάν "αυτός" και "εκείνος" χρησιμοποιούνται πριν από το ουσιαστικό, ένα άρθρο τοποθετείται επίσης μετά από αυτά. Εάν χρησιμοποιούνται για ένα ουσιαστικό που έχει ήδη αναφερθεί, τοποθετούνται μετά από αυτό χωρίς άρθρο. Το νόημα είναι το ίδιο.

Αυτό το σπίτι (this house).
Το σπίτι αυτό (this house).

Relative - Αναφορικές

Αυτές οι αντωνυμίες εισάγουν φράσεις που υποκαθιστούν ή καθορίζουν ένα ουσιαστικό. Ορισμένες από αυτές παραμένουν ίδιες (που, οτιδήποτε, ό,τι) και οι άλλες αλλάζουν μορφή ανάλογα με το πρόσωπο και τον αριθμό.

που.	ο οποίος, η οποία, το οποίο, οι οποίοι, οι οποίες, τα οποία.	όποιος, όποια, όποιο, όποιοι, όποιες, όποια.	Ό,τι (είναι η συντομογραφία του) οτιδήποτε.	όσος, όση, όσο, όσοι, όσες, όσα.
Where, that.	Who, whom.	Whoever, whomever.	Whatever, anything.	As much.

Indefinite - Αόριστες

Χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν κάποιον ή κάτι που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά ή δεν μας ενδιαφέρει να προσδιορίσουμε. Η κατάληξή τους αλλάζει ανάλογα με το πρόσωπο και τον αριθμό. Τα Ελληνικά έχουν διπλή άρνηση, οπότε για να πούμε ότι "κανείς δεν κάνει κάτι" χρησιμοποιούμε το "κανείς δεν το κάνει αυτό".

κάποιος, κάποια, κάποιο, κάποιοι, κάποιες, κάποια.	ένας, μία, ένα (only singular).	καθένας, καθεμία / καθεμιά, καθένα.	κανείς / κανένας, καμία / καμιά, κανένα.	κανείς / κανένας, καμία / καμιά, κανένα.	άλλος, άλλη, άλλο, άλλοι, άλλες, άλλα.
someone.	one.	Anyone, everyone, anybody, everybody.	No one, nobody.	some.	Another, someone else

Reflexive - Αυτοπαθείς

Αυτή η αντωνυμία χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει το υποκείμενο της πρότασης. Η μορφή της εξαρτάται από το πρόσωπο, τον αριθμό και την πτώση.

Πτώση	Πρόσωπο και αριθμός
Ο εαυτός μου, του εαυτού μου, τον εαυτό μου, εαυτέ μου.	Ο εαυτός μου, σου, του, της, του, τους.
Myself, myself’s, to myself, oh myself!	Myself, yourself, himself, herself, itself, themselves.

Αυτό το παράδειγμα δείχνει μόνο τις περιπτώσεις του "ο εαυτός μου", αλλά η λέξη "εαυτός" θα αλλάξει στην αντίστοιχη πτώση όταν συνοδεύεται με όλες τις άλλες αντωνυμίες σου, του, της, τους. Από αυτή την άποψη αντιμετωπίζεται ως αρσενικό ουσιαστικό που λήγει σε -ός.

Παράδειγμα:

Ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του (He’s only interested in himself).

Interrogative - Ερωτηματικές

Χρησιμοποιούνται για να ζητούν πληροφορίες και διευκρινίσεις. Μπορούν να μεταφέρουν νόημα ακόμη και αν χρησιμοποιούνται μόνες τους.

Τι (δεν αλλάζει μορφή)	πόσος, πόση, πόσο, πόσοι, πόσες, πόσα.	ποιος, ποια, ποιο, ποιοι, ποιες, ποια (δεν τονίζονται αλλά προφέρονται με τονισμό στην τελευταία συλλαβή).
what?	How much?	who?

Definite - Οριστικές

Χρησιμοποιούνται για να τονίσουν ότι κάποιος ολοκλήρωσε μια ενέργεια ή έκανε κάτι μόνος του.

{ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, οι ίδιοι, οι ίδιες, τα ίδια.	μόνος μου, μόνη μου, μόνο μου, μόνοι μας, μόνοι σας, μόνοι τους, μόνες τους, μόνα τους.
Himself, herself, itself, themselves.	Myself (masculine, feminine, neuter), ourselves, yourselves, themselves (masculine, feminine, neuter).