Adjectives

Adjectives - Επίθετα

Για την περιγραφή των ουσιαστικών ως προς τα χαρακτηριστικά, το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα, τις ικανότητες κ. λπ., χρησιμοποιούνται επίθετα (e'pitheta). Στα Ελληνικά, τα επίθετα έχουν διαφορετικές καταλήξεις που ταιριάζουν με το γένος, τον αριθμό και την πτώση του ουσιαστικού που τροποποιούν. Συνήθως τοποθετούνται πριν από τα ουσιαστικά και μετά το άρθρο. Τα επίθετα μπορούν να τοποθετηθούν μετά το ουσιαστικό για να εκφράσουν μεγαλύτερη έμφαση, αλλά αν συμβεί αυτό, το άρθρο πρέπει να επαναλαμβάνεται πριν από το επίθετο.

Ο κόκκινος τοίχος.	Η κόκκινη κάρτα.	Η κάρτα η κόκκινη.	Της κόκκινης κάρτας.
The red wall.	The red wall.	The card the red.	The red card’s.

Για να συγκρίνουμε τα επίθετα, χρησιμοποιούμε τους βαθμούς των επιθέτων (παραθετικά των επιθέτων, paratheti'ka ton epi'theton). Αυτοί είναι ο θετικός βαθμός (θετικός βαθμός), ο συγκριτικός βαθμός (συγκριτικός βαθμός, sygriti’kos vath'mos) και ο υπερθετικός βαθμός (υπερθετικός βαθμός, ipertheti’kos vath'mos).

• Ο θετικός βαθμός είναι το επίθετο στην απλή του μορφή.
• Ο συγκριτικός βαθμός σχηματίζεται είτε με την προσθήκη "πιό" (περισσότερο) πριν από το επίθετο είτε με την προσθήκη μίας κατάληξης. Ανάλογα με τη μορφή του προς περιγραφή ουσιαστικού, η κατάληξη μπορεί να είναι μία από τις ακόλουθες: -ότερος, -ότερη, -ότερο ή -ύτερος, -ύτερη, -ύτερο. Μετά το επίθετο, ακολουθεί η λέξη "από".
• Ο υπερθετικός βαθμός μπορεί να σχηματιστεί αλλάζοντας ανάλογα την κατάληξη (-ότατος, -ότατη, -ότατο όταν ο θετικός τύπος είναι σε -ος, -ύτατος, -ύτατη, -ύτατο όταν ο θετικός λήγει σε -ύς και -έστατος, έστατη, -έστατο όταν ο θετικός λήγει σε -ης). Μπορεί επίσης να σχηματιστεί με την προσθήκη ο, η, το πριν από τον συγκριτικό.

Θετικός	Συγκριτικός	Υπερθετικός
ψηλός	Ψηλότερος, πιό ψηλός	ψηλότατος, ο πιό ψηλός
ψηλός	Ψηλός -ότερος, πιο ψηλός	Ψηλός-ότατος, ο πιο ψηλός

Η ελληνική γλώσσα, όπως και η αγγλική, έχει ορισμένα επίθετα που είναι ανώμαλα και δεν μπορούν να σχηματιστούν με όλους τους τρόπους που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ένας κανόνας είναι να χρησιμοποιείς το "πιό" και "ο, η, το πιό" όταν δεν είσαι σίγουρος/η αν η κατάληξη μπορεί να τροποποιηθεί.