Adjective
Επίθετο
Το επίθετο είναι ένα ανεξάρτητο μέρος του λόγου που δηλώνει το χαρακτηριστικό του αντικειμένου και απαντά στις ερωτήσεις ինչպիսի՞ (Τι είδους;), ո՞ր (ποιος/ποια/ποιο;) κ. λπ.
π.χ. մեծ (μεγάλος), փոքր (μικρός)
Όπως στα αγγλικά, έτσι και στα αρμενικά, ένα επίθετο δεν αλλάζει όταν αλλάζει το ουσιαστικό. Για παράδειγμα:
-
Παράδειγμα από αρσενικό σε θηλυκό: Սա իմ կրտսեր դուստրն է (αυτή είναι η μικρή μου κόρη)
-
Παράδειγμα από ενικό σε πληθυντικό: Սա իմ սպիտակ կատուն է (αυτή είναι η λευκή μου γάτα) γίνεται: Սրանք իմ սպիտակ կատուներն են (αυτές είναι οι λευκές μου γάτες).
Τα επίθετα στα αρμενικά προηγούνται των ουσιαστικών στα οποία αναφέρονται.
Սա սիրուն տուն է։ Αυτό είναι ένα ωραίο σπίτι.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΙ ΒΑΘΜΟΙ
Υπάρχουν τρεις βαθμοί σύγκρισης: θετικός, συγκριτικός, υπερθετικός.
Π.χ. շատ-πολύ, πολλοί
հետաքրքիր-ενδιαφέρον
✓ Ο συγκριτικός βαθμός χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν δύο αντικείμενα ή ενέργειες που συγκρίνονται ή αντιπαραβάλλονται.
Στα αρμενικά η σύγκριση εκφράζεται συνήθως με τη χρήση ավելի (περισσότερο) + επίθετο ή պակաս(λιγότερο) + επίθετο
Α. Η σύγκριση μπορεί να εισαχθεί με τη χρήση της λέξης քան․
π.χ. Ամերիկան ավելի մեծ է,քան Հայաստանը։ Η Αμερική είναι μεγαλύτερη από την Αρμενία.
Οι συγκρίσεις μπορούν επίσης να εμφανιστούν στην αφαιρετική πτώση.
πχ. Ամերիկան Հայաստանից մեծ է - Η Αμερική είναι μεγαλύτερη από την Αρμενία.
✓ Ο υπερθετικός βαθμός χρησιμοποιείται όταν συγκρίνονται ή αντιπαραβάλλονται περισσότερα από δύο αντικείμενα ή ενέργειες. Σχηματίζεται με τη βοήθεια του προθέματος ամենա- ή της λέξης ամենից (από όλα), που είναι τα ισοδύναμα της αγγλικής κατάληξης -est. ή most.
πχ. երկար-ավելի երկար-ամենաերկար : μακρύ - μακρύτερο - το μακρύτερο
Ορισμένα επίθετα γίνονται υπερθετικά με την κατάληξη -գույն․ Αυτή η μορφή σχηματισμού υπερθετικού χρησιμοποιείται σπάνια στην καθομιλουμένη. Πολύ λίγα επίθετα μπορούν να σχηματίσουν τον υπερθετικό βαθμό με αυτήν την κατάληξη.
πχ. մեծ-ավելի մեծ-մեծագույն : μεγάλος - μεγαλύτερος - ο μεγαλύτερος
լավ-ավելի լավ-լավագույն : καλός - καλύτερος - ο καλύτερος